Krawat - ozdoba męskiego stroju
Krótko o historii krawata
Ten kawałek materiału posiada historię sięgającą kilku tysięcy lat. W 1630 roku król Francji Ludwik XIII dokonał
przeglądu swych wojsk, między nimi również regimentu najemników chorwackich. Kolorowe jedwabne chusty noszone przez
chorwackich oficerów zwróciły uwagę monarchy na tyle, że nadał tej formacji miano Royal Cravattes (stąd cravate).
Później krawat wszedł również na stałe do stroju króla, a pieczę nad królewskimi cravates sprawował tzw. cravatier.
Wkrótce moda na noszenie krawatów przeszła również do Anglii a następnie do całej Europy. Ostatnie badania wykazują,
iż krawat może być starszy niż nam się wydaje. Już ponoć żołnierze chińskiego cesarza Shi Huang Ti (260-209 p.n.e.)
nosili wokół szyi chusty. Również starożytni legioniści rzymscy nosili szale zwane 'Focale'. Do dzisiaj krawat uważa
się za nieodłączny element stroju eleganckiego mężczyzny. W XIX wieku krawat włożyły także kobiety manifestując swoją
odwagę i siłę. Również w latach dwudziestych i sześćdziesiątych XX wieku krawat znalazł swoje zastosowanie w damskiej
garderobie - początkowo spotykając się z ogólną niechęcią, ale z czasem zaakceptowany i coraz chętniej noszony.
Sposoby wiązania krawata
Wiązanie krawata w stylu Windsor:
Windsor jest odporniejszy na rozwiązanie niż węzeł prosty i symetryczny w stosunku do koniuszków kołnierzyka.
Stosowany dla wąskich lub cienkich krawatów - idealny do szerokiego kołnierzyka.
Dzięki podwójnemu obwinięciu końcowej części możemy lepiej uporządkować go przy górnej części koszuli.
Wiązanie krawata w stylu Shelby:
Jedno z bardziej znanych wiązań. Jest to węzeł przeznaczony dla grubych tkanin. Jest symetryczny, niestety podatny jest na rozwiązanie.
Wiązanie krawata w stylu Pół-Windsor:
Wymyślił go książę Windsoru i jemu też zawdzięcza swą nazwę. Pół-Windsor ma kształt symetrycznego trójkąta.
Jest mniej obfity i bardziej gładki od węzła windsorskiego. Dlatego też stosuje się go przy krawatach szerszych
lub z grubych, żakardowych tkanin. Pasuje praktycznie do każdego rodzaju kołnierza.
Wiązanie krawata w stylu Four in hand:
Węzeł ten - określany czasem jako „węzeł w czwórkę" - nie bez powodu uważany jest za prosty, wszak łatwo się go wiąże
i mimo to wygląda elegancko. Four-in-hand jest uniwersalny i pasuje prawie do każdego fasonu kołnierzyka.
Zazwyczaj jest to pierwszy węzeł, którego uczy się mężczyzna.
Klasyczne wiązanie muszki:
Mucha jako ozdoba szyi narodziła się w okresie Regencji. Początkowo wiązano muchy dosyć pokaźnych rozmiarów.
Stopniowo, aż do XIX wieku, zmniejszała się jej wielkość. Do naszych czasów w modzie pozostały dwie jej odmiany.
Zwykła mucha to idealna ozdoba dla mężczyzn chcących oryginalnie podkreślić swoją osobowość i w elegancki sposób wyróżnić się z tłumu.
Ciekawostki:
- Thomas Fink i Yong Mao policzyli, że krawat można zawiązać na 85 różnych sposobów. Brali oni jednak pod uwagę
tylko węzły funkcjonalne; wszystkich jest oczywiście nieskończenie wiele,
- w Polsce, w drugiej połowie lat 70-tych XX wieku, handlową nazwą krawata był "zwis męski ozdobny" lub "zwis męskie elegancki"
- 2 czerwca jest organizowany ”Dzień bez krawata.” W wielu firmach w tym dniu obowiązują stroje nieformalne.
Źródło: Internet